Με (4) παραστάσεις, από τις 12 μέχρι τις 15 Νοεμβρίου, σε κατάμεστη κάθε μέρα αίθουσα, έπεσε οριστικά η "αυλαία" για τις ΜΙΚΡΕΣ ΣΚΟΤΕΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.
Ευχαριστούμε πολύ τις φίλες και τους φίλους, που στηρίζουν κάθε φορά με την παρουσία τους την προσπάθειά μας.
Για μας μια ακόμη "θεατρική περιπέτεια" κλείνει τον κύκλο της και μας αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση και μια συγκινητική αίσθηση "απώλειας"...
Στη σκέψη μας και στις αναμνήσεις μας θα ζούν πλέον οι ήρωες των ΜΙΚΡΩΝ ΣΚΟΤΕΙΝΩΝ ΙΣΤΟΡΙΩΝ, με τους οποίους περάσαμε παρέα τον τελευταίο χρόνο...
Αυτούς τους σκοτεινούς, δύσκολους, αυτοκαταστροφικούς, βασανισμένους (θύτες και θύματα) ήρωες, εμείς μόνο, ίσως, μπορούμε να τους "καταλάβουμε", να τους συμπονέσουμε, να τους συγχωρήσουμε και, γιατί όχι, να τους αγαπήσουμε...
Σχόλιο θεατή 1:
Η ομάδα τέχνης " βορείως" ξαναχτυπά! Στο γουστόζικο και ζεστό χώρο που
έχουν διαμορφώσει μέσα στο ΚΕΠΑΒΙ, επαναλαμβάνουν ( 12-15 Νοεμβρίου) τις
" Μικρές Σκοτεινές Ιστορίες" σπονδυλωτό θεατρικό, εξαιρετικής επιλογής
κειμένων, σκηνοθεσίας και απόδοσης.
Οι Σκοτεινές ιστορίες είναι όντως σκληρές. Η άλλη πλευρά του ανθρώπου, έως κτηνώδης ή αυτοκαταστροφικός.
Με μεγάλη διεισδυτικότητα αποκαλύπτονται πτυχές της ψυχής μας, που στον συνήθη βιο, σκεπάζουμε, παριστάνουμε πως δε μας αφορούν ή βάζουμε λούστρο για να τις αντέξουμε..
Ο άνθρωπος έχει κι αυτή τη δύσμορφη πλευρά, φρικτές δυσκολίες, εγκλωβισμοί, δυστυχίες, κρίσεις, εκφυλισμός ηθών και ηθικής, μειωμένες αντοχές μπορεί να τη φέρουν στην επιφάνεια. Η κόλαση ειναι εδώ.
Προβάλλοντας ζωές οριακές που εκτροχιάζονται, η τέχνη δε θέλει να μας φοβίσει, δείχνοντας τα όρια μοιάζει περισσότερο , να θέλει να μας θυμίσει την απολεσθείσα ανθρωπιά και τους κινδύνους της εποχής μας.
Κι από αυτή τη σκοπιά οι Σκοτεινές Ιστορίες είναι σύγχρονο έργο, με θεματολογία όμως αρχέγονη, έρωτας, προδοσία, αδελφικός φόνος, φόνισσα των παιδιών της, πόλεμος και εμφύλιος, ο ξένος.....
Το κοινωνικό περιβάλλον που διαδραματίζονται οι ιστορίες, είναι η δική μας κοινωνία, άλλοτε σε παρελθόντα, ιστορικό χρόνο, άλλοτε στο τώρα. Οι συγγραφείς είναι Έλληνες, ξεχωρίζω δύο κείμενα, δρώμενα , του Δημοσθένη Παπαμάρκου, το " Νόκερ", απο το βιβλιο του Γκιάκ, με συγκλονιστική ερμηνεία του Γιάννη Σεντελέ και της Λένας Κιτσοπούλου το" Μεγάλοι δρόμοι" ,από το ομώνυμο βιβλίο της, με εξαιρετική και συγκινητική ερμηνεία της Γεωργίας Παπαδημητρίου.
Όλη όμως η παράσταση είναι εκπληκτική, μια "επαγγελματική", ρηξικέλευθη παρέμβαση από έναν ερασιτεχνικό θίασο. κι αξίζουν συγχαρητήρια και ένα ειλικρινές ευχαριστώ όλοι οι συντελεστές της παράστασης.
Οι Σκοτεινές ιστορίες είναι όντως σκληρές. Η άλλη πλευρά του ανθρώπου, έως κτηνώδης ή αυτοκαταστροφικός.
Με μεγάλη διεισδυτικότητα αποκαλύπτονται πτυχές της ψυχής μας, που στον συνήθη βιο, σκεπάζουμε, παριστάνουμε πως δε μας αφορούν ή βάζουμε λούστρο για να τις αντέξουμε..
Ο άνθρωπος έχει κι αυτή τη δύσμορφη πλευρά, φρικτές δυσκολίες, εγκλωβισμοί, δυστυχίες, κρίσεις, εκφυλισμός ηθών και ηθικής, μειωμένες αντοχές μπορεί να τη φέρουν στην επιφάνεια. Η κόλαση ειναι εδώ.
Προβάλλοντας ζωές οριακές που εκτροχιάζονται, η τέχνη δε θέλει να μας φοβίσει, δείχνοντας τα όρια μοιάζει περισσότερο , να θέλει να μας θυμίσει την απολεσθείσα ανθρωπιά και τους κινδύνους της εποχής μας.
Κι από αυτή τη σκοπιά οι Σκοτεινές Ιστορίες είναι σύγχρονο έργο, με θεματολογία όμως αρχέγονη, έρωτας, προδοσία, αδελφικός φόνος, φόνισσα των παιδιών της, πόλεμος και εμφύλιος, ο ξένος.....
Το κοινωνικό περιβάλλον που διαδραματίζονται οι ιστορίες, είναι η δική μας κοινωνία, άλλοτε σε παρελθόντα, ιστορικό χρόνο, άλλοτε στο τώρα. Οι συγγραφείς είναι Έλληνες, ξεχωρίζω δύο κείμενα, δρώμενα , του Δημοσθένη Παπαμάρκου, το " Νόκερ", απο το βιβλιο του Γκιάκ, με συγκλονιστική ερμηνεία του Γιάννη Σεντελέ και της Λένας Κιτσοπούλου το" Μεγάλοι δρόμοι" ,από το ομώνυμο βιβλίο της, με εξαιρετική και συγκινητική ερμηνεία της Γεωργίας Παπαδημητρίου.
Όλη όμως η παράσταση είναι εκπληκτική, μια "επαγγελματική", ρηξικέλευθη παρέμβαση από έναν ερασιτεχνικό θίασο. κι αξίζουν συγχαρητήρια και ένα ειλικρινές ευχαριστώ όλοι οι συντελεστές της παράστασης.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
Σχόλιο θεατή 2:
Βρέθηκα χθες βράδυ στον χώρο του ΚΕΠΑΒΙ και στο μικρό θεατράκι που
χρησιμοποιεί η θεατρική ομάδα του Δήμου Βορείων Τζουμέρκων…ίσως η πιο
ζωντανή καλλιτεχνική ερασιτεχνική ομάδα της περιοχής μας, αλλά και
πανελλαδικά για τα δεδομένα του μικρού Δήμου. Ψυχή της ομάδας ο
Δήμαρχος, δημιουργός, σκηνοθέτης και ενίοτε και ηθοποιός, όπως χθες. Μια
σπάνια περίπτωση ανθρώπου, που η ενασχόλησή του με επιτυχία είναι
αλήθεια(το λένε και τα αποτελέσματα) με την τοπική αυτοδιοίκηση
σε τίποτε δεν εξασθενεί το μεγάλο του πάθος για το θέατρο. Εξαιρετική
δουλειά, κατάθεση ψυχής από όλους του συντελεστές μιας παράστασης…με
επαγγελματισμό που απολαύσαμε και χθες. Χίλια μπράβο σε όλους που
βρίσκουν τον χρόνο να εξασκήσουν το πάθος τους, να εξελίξουν το ταλέντο
τους και να μας παρουσιάζουν κάθε χρόνο εξαιρετικές παραστάσεις… Το έργο
είναι μια σπονδυλωτή παράσταση με δύο ιστορικές αναφορές, και μια
σύγχρονη..Μου άρεσαν ιδιαίτερα τα δύο πρώτα μέρη…και το τρίτο με
αυξημένες υποκριτικές απαιτήσεις, αλλά λίγο πιο εκλαικευμένο..για τα
γούστα μου…
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΥ
Μας εντυπωσίασε ιδιαίτερα το έργο της ομάδας τέχνης ΒΟΡΕΙΩΣ , "
Μικρές σκοτεινές ιστορίες'! Με πρωτότυπη σκηνοθεσία από τον δήμαρχο
Βορείων Τζουμέρκων κ. Γιάννη Σεντελέ και ατμοσφαιρικό φωτισμό οι μικρές
σκοτεινές. Ιστορίες βγαλμένες από τη δική μας Ιστορία, από τις
πολεμικές και μεταπολεμικές περιόδους της χώρας μας .Μας μεταφέρουν στα
βιώματα μιας αλλης εποχής που δημιούργησαν την πολυσυζητημένη ελληνική
κουλτούρα. Το έργο συνδυάζει ακόμη και ανάδειξη της παράδοσης της
περιοχής μας με ένα πρωτότυπο συνδυασμό αφου περιλαμβάνει στίχους και
μουσική από αυθεντικά Ηπειρώτικα τραγούδια. Συγχαρητήρια σε όλη την
ομάδα και μην χάσετε σήμερα την τελευταία παράσταση στην αίθουσα 120 του
ΚΕΠΑΒΙ.
ΒΙΚΥ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
